نماز آيات در چهار صورت واجب مي شود :

اوّل  گرفتن خورشيد و دوم ماه هرچند مقدار كمي از آنها بگيرد، خواه كسي بترسد يا نه.

 سوم زلزله، خواه كسي بترسد يا نه.

چهارم صاعقه و بادهاي سياه و سرخ و هرگونه حوادث خوفناك آسماني

 در صورتي كه بيشتر مردم بترسند، بلكه. . .

براي حوادث خوفناك زميني نيز اگر موجب وحشت بيشتر مردم شود احتياط واجب آن است

كه نماز آيات بخوانند.

 هرگاه اموري كه نماز آيات براي آنها واجب است مكرّر اتّفاق بيفتد واجب است براي هريك از

 آنها يك نماز آيات بخواند، مثل اين كه چند بار  زلزله شود، يا گرفتن خورشيد با زلزله همراه

گردد، امّا اگر در بين نماز آيات اين امور واقع شود همان يك نماز آيات كافي است.

لازم نيست تعيين كند نمازي كه مي خواند براي كدام يك از اين حوادث است كه رخ داده،

همين اندازه كه نيّت آنچه بر او واجب است بكند كافي است.

در صورتي نماز آيات واجب است كه اين امور در همان محل رخ دهد و اگر در شهرها و

 نقاط ديگر رخ دهد بر او واجب نيست.

در موقع گرفتن خورشيد يا ماه وقت نماز آيات از موقعي است كه شروع به گرفتن كرده

و تازماني كه كاملاً باز نشده ادامه دارد، ولي احتياط مستحب آن است قبل از شروع به باز

 شدن نمازرا بخواند.

هنگامي كه زلزله يا صاعقه و مانند آن اتّفاق مي افتد بايد بلافاصله نماز آيات را بخواند و

 اگر نخواند معصيت كرده و احتياط مستحب آن است كه تا آخر عمر هر وقت توانست بخواند.

اگر بعد از گذشتن وقت بفهمد تمام خورشيد يا ماه گرفته بوده، بايد قضاي نماز آيات را به جا

 آورد، امّا اگر تمام آن نگرفته باشد قضا واجب نيست.

اگر به او خبر دهند خورشيد يا ماه گرفته است ولي براي او يقين حاصل نشود و نماز نخواند

بعداً معلوم شود كه راست گفته اند، اگر تمام خورشيد يا ماه گرفته باشد بايد نماز آيات

 را بخواند وگرنه واجب نيست.

اگر از گفته منجّمين و اشخاصي كه از اين امور اطّلاع دارند اطمينان پيدا كند كه خورشيد يا

 ماه گرفته، بايد نماز آيات را بخواند و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مي گيرد و

فلان مقدار طول مي كشد و به گفته آنها اطمينان پيدا كند، بايد وقت را رعايت كند.

اگر در وقتي كه نماز روزانه واجب است نماز آيات بر او واجب شود، هرگاه براي هر دو وقت

دارد، هر كدام را اوّل بخواند اشكالي ندارد و اگر وقت يكي از آن دو تنگ شود، بايد اوّل آن را

بخواند و اگر وقت هر دو تنگ باشد، بايد اوّل نماز روزانه را بخواند.

ـاگر در وسط نماز روزانه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است و وقت نماز روزانه هم تنگ باشد،

 بايد نماز روزانه را ادامه دهد بعد نماز آيات را بخواند و اگر وقت نماز روزانه تنگ نيست بايد آن

را بشكند اوّل نماز آيات را بخواند، بعد نماز روزانه را و اگر در بين نماز آيات بفهمد وقت نماز روزانه

 تنگ است بايد نماز آيات را بشكند و مشغول نماز روزانه شود و بعد از آن كه نماز را تمام كرد

 بايد پيش از انجام كاري كه نماز را به هم مي زند، بقيّه نماز آيات را از همان جا كه رها كرده

به جا آورد.

اگر در حال عادت ماهانه يا نفاس، آفتاب يا ماه بگيرد و تا آخر مدّتي كه خورشيد يا ماه بازمي شود

 از خون حيض و نفاس پاك نشده باشد، نماز آيات بر او واجب نيست و قضا هم ندارد.

منبع:

سایت اقامه نماز