رسيدن وقت نماز
قال على عليه السلام
جاء وقت الصلوة ، وقت امانة عرضها على السوات والارض و الجبال فاءبين ان يحملهنا و اشفقن منها.
هنگامى كه وقت نماز فرا مى رسيد حضرت مى فرمود: وقت نماز رسيد، وقت اداى امانتى
رسيد كه خدابر آسمانها و زمين و كوه ها عرضه كرد اما آنها از قبول آن خوددارى كردند و
ترسيدند.
تفسير صافى ج 2 ص (370)
توجه به اوقات نماز
قال على (عليه السلام (
قال رسول الله (صلى الله عليه وآله ): ما من عبد اهتم بمواقيت الصلوة و مواضع الشمس
الا ضمنت له الروح عند الموت و انقطاع الهموم و الاحزان و النجاة من النار.
پيغمبر خدا (صلى الله عليه وآله ) فرمود: هيچ بنده اى نيست كه به اوقات نماز و طلوع و
غروب آفتاب نظر و اهتمام بورزد جزآنكه...
من راحتى و آسايش به هنگام مرگ و دور بودن
اندوه ها و نجات از آتش جهنم را براى او ضمانت مى كنم .
)سفينة البحار ج 2 ص 63(
اهميت اوقات نماز
قال على (عليه السلام (
ارتقب وقت الصلوة فصلها لوقتها. ولا تعجل قبله الفراغ و لا تؤ خرها عنه لشغل . فان رجلا
ساءل رسول الله (صلى الله عليه وآله ) عن اوقات الصلوة . فقال رسول الله (صلى الله عليه
وآله ): اتانى جبرئيل (عليه السلام ) وقت الصلوة حين زالت الشمس فكانت على حاجبه الايمن
، ثم اتانى وقت العصر فكان ضلل كل شى مثله ثم صلى المغرب حين غربت الشمس ، ثم
صلى العشاء الاخرة حين الشفق ، ثم صلى الصبح فاءغلس بها و النجوم مشتبكة فصل لهذه
الاوقات و الزم السنة المعروفة و الطريق الواضح .
مراقبت اوقات نمازت باش و آن را در وقت مقرر خود بجا آور، به خاطر فراغت ، قبل از وقت نماز،
اقدام به اقامه آن نكن .
و همچنين به خاطر كارى كه دارى آن را به تاءخير نينداز. (براى نمازت اهميتى خاص قائل شو)؛
زيرا مردى از رسول خدا (صلى الله عليه وآله ) از اوقات نماز پرسيد؟ حضرت چنين فرمود: جبرئيل
نزد من آمد، هنگام نمازظهر، (وقت زوال خورشيد) در حالى كه آفتاب مقابل حاجب و ابروى راست
او بود. سپس جبرئيل براى نماز عصر آمد، هنگامى كه سايه هر چيزى به قدر و اندازه خود آن چيز
شده بود. سپس نماز مغرب را وقتى بجا آورد كه خورشيد غروب كرده بود. آنگاه نماز عشاء را
هنگامى خواند كه حمزه مغربيه زايل شد، سپس نماز صبح را هنگامى بجا آورد كه تاريكى آخر
شب بود و ستارگان مشبك بودند. (آنگاه اميرالمؤ منين (عليه السلام ) اضافه فرمود: اى محمد
بن ابى بكر !) نمازت را در اين اوقات بجاى آور و اين راه و رسم شناخته شده و روشن را ترك مكن .
)بحارالانورا ج 83 ص 15(
رسول خدا صلى الله عليه وآله در وقت نماز
قال على(عليه السلام )
كان رسول الله (صلى الله عليه وآله ) لا يؤ ثر الصلوة عشاء و الا غيره وكان اذا دخل
وقتها كانه لا يعرف اءهلا و لا حميما.
رسول خدا (صلى الله عليه وآله ) هيچ چيزى را - نه شام و نه غير آن را - بر نماز مقدم
نمى داشت . هرگاه وقت نماز فرا مى رسيد، رسول خدا (صلى الله عليه وآله ) ديگر نه
خانواده مى شناخت و نه دوست .
(سنن نبوى ص 14)
شنيدن اذان و شركت در نماز
قال على (عليه السلام )
من سمع النداء فلم انداء يجبه من غير علة فلا صلوة له .
هر كه بانگ (اذان ) را بشنود و بدون علت به آن پاسخ ندهد. پس نمازى براى او نيست .
وسايل الشيعه ج 55 ص 375
آفات بى توجهى به اذان
قال على (عليه السلام)
من سمع النداء و هو فى المسجد ثم خرج فهم منافق الا رجل يريد الجوع اليه اءو يكون
على غير طهارة فيخرج ليتطهر.
كسى كه صداى اذان را در مسجد بشنود و بدون خواندن نماز (جماعت ) از مسجد خارج
شود، منافق است ، مگر اينكه قصد برگشت براى نماز خواندن داشته باشد يا براى گرفتن
وضو از مسجد خارج شود.
نهج البلاغه ج 84 ص 161
اذان در وقت نماز
قال على (عليه السلام)
و لا يؤ ذن الصلوة حتى يدخل وقتها.
هنگامى كه وقت نماز داخل شد اذان بگوييد.
بحار الانوار ج 84 ص 160
احادیث قدسی درمورد نماز 
