پرواز به سوی سعادت بوسيله نماز

إِنَّ الَّذينَ يَتْلُونَ كِتابَ اللَّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ.

كسانی كه كتاب الهی را تلاوت می‌كنند و نماز را برپا می‌دارند و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم پنهان و آشكار

انفاق می‌كنند تجارت پر سودی را امید دارند كه نابودی و كساد در آن نیست.

« فاطر ، 29»

در آیه مورد بحث به مقام امید و رجا آنها اشاره می‌كند چرا كه گفتیم:

تنها به وسیله‌ دو بال است كه انسان می‌تواند به اوج آسمان سعادت پرواز كنند، و مسیر تكامل را طی نماید، ‌

نخست می‌فرماید:

1ـ كسانی كه كتاب الهی را تلاوت می‌كنند.

2ـ و نماز را برپا می‌دارند و از آنچه ...

به آنها روزی داده‌ایم در پنهان و آشكار انفاق می‌كنند.

عملی كه از یك سو انسان را به خدا پیوند دهد مظهر آن نماز است.

با توجّه به آنچه در این آیه و آیه پیشین آمد. چنین نتیجه می‌گیریم كه علمای راستین دارای این صفاتند.

از نظر روحی قلبشان مملوّ از خشیّت و ترس آمیخته با عظمت خداست.

از نظر گفتار زبانشان به تلاوت آیات خدا مشغول است.

از نظر عمل روحی و جسمی نماز می‌خوانند و او را عبادت می‌كنند.

از نظر عمل مالی از آنچه دارند در آشكار و پنهان انفاق می‌نمایند.

آنها كه نماز را برپا می‌دارند و انفاق در راه خدا می‌كنند امید و علاقه به سرای دیگر دارند، چرا كه نیكیها را

قبل از خود فرستاده‌اند و مایلند به آن ملحق شوند.[1]

تلاوت كتاب به معنای خواندن قرآن است، كه خدای سبحان آن را ستوده.

و اقامه نماز به معنای برپا داشتن آن و محافظت در ترك نشدن آن است.[2]

آنها كه كتاب خدا را تلاوت می‌كنند و نماز را به استمرار انجام می‌دهند هر چه انجام می‌دهند به این منظور

می‌كنند كه خدا پاداشهایشان را به طور كامل بدهد و چیزی از ثواب اعمال از ایشان فوت نشود.[3]

منابع

[1] . نمونه، ج 18، ص 252.

[2] . المیزان ج 17 ـ 66

[3] . المیزان، ج 17 ـ 67.